De afgelopen weken ben ik veel buiten geweest. Wandelingen door het bos en druk in de (moes)tuin. Ook in mijn hoofd was ik veel bezig met de tuin. Welke planten, welke bloemen, wat wanneer zaaien en uitplanten. Ik vond het heerlijk en ook nu loop ik graag iedere dag een aantal keer de tuin in om te genieten van alles wat daar groeit. Het helpt me enorm tegen de stress waar ik nog regelmatig mee kamp.
Tegelijkertijd groeide ook het verlangen om weer wat meer te schilderen en daar heeft de kou en regen bij geholpen. Langzaam ging ik weer wat vaker naar mijn atelier en kreeg de tuin alle rust en ruimte om te groeien en bloeien. Want het onkruid hoeft niet ieder uur uitgetrokken, schoffelen kan averechts gaan werken en de sla en radijs kunnen nu eenmaal niet meteen na het zaaien geoogst worden. Dat heeft zijn tijd nodig.
Tijd om een stukje verbinding te maken tussen buiten en binnen.
En zo komen er langzaam weer kabouters tevoorschijn op mijn steentjes. En ook vlinders, elfjes en vogeltjes.
Ik geniet er enorm van en ben zo blij dat het me weer lukt om de afbeeldingen tot leven te wekken.
Fijn dat jij er bent en dat ik dit met jou mag delen!
Handbeschilderd vanuit het hart