De afgelopen weken ben ik veel buiten geweest. Wandelingen door het bos en druk in de (moes)tuin. Ook in mijn hoofd was ik veel bezig met de tuin. Welke planten, welke bloemen, wat wanneer zaaien en uitplanten. Ik vond het heerlijk en ook nu loop ik graag iedere dag een aantal keer de tuin in om te genieten van alles wat daar groeit. Het helpt me enorm tegen de stress waar ik nog regelmatig mee kamp.
Tegelijkertijd groeide ook het verlangen om weer wat meer te schilderen en daar heeft de kou en regen bij geholpen. Langzaam ging ik weer wat vaker naar mijn atelier en kreeg de tuin alle rust en ruimte om te groeien en bloeien. Want het onkruid hoeft niet ieder uur uitgetrokken, schoffelen kan averechts gaan werken en de sla en radijs kunnen nu eenmaal niet meteen na het zaaien geoogst worden. Dat heeft zijn tijd nodig.
Tijd om een stukje verbinding te maken tussen buiten en binnen.
En zo komen er langzaam weer kabouters tevoorschijn op mijn steentjes. En ook vlinders, elfjes en vogeltjes.
Ik geniet er enorm van en ben zo blij dat het me weer lukt om de afbeeldingen tot leven te wekken.
Fijn dat jij er bent en dat ik dit met jou mag delen!
Dankbaar
Dankbaar ben ik voor de mensen die mij in alle openheid en kwetsbaar hun zorgen vertellen. Dankbaar ben ik dat ik speciaal voor hen een steentje mag maken om te ondersteunen, verwarmen, versterken of gewoon iets moois te geven. Dan overstijg ik mezelf en voel ik hoe geweldig het is dat ik dit mag doen.
Dummies
Op mijn 16e heb ik eens een voorbereidende cursus gedaan voor de kunstacademie. Ik ben nog steeds dankbaar dat ik deze mogelijkheid heb gehad, want het was een heus avontuur in meerdere opzichten. De opdrachten die we kregen, de materialen waar we mee konden en mochten werken, het was heerlijk.
Tijdens die cursus leerde ik het bestaan van “dummies” kennen. Boekjes waar je naar hartelust in kon schetsen en schrijven. Ik plakte er ook plaatjes in die ik vond in tijdschriften, kaarten die ik kocht in musea. Voor mij voelde dat heel natuurlijk en ik ben het nog vele jaren zo blijven doen. Ik maakte mijn eigen dummies of kocht ze bij de witte boekenmarkt, nam me altijd voor mijn best te gaan doen ze ook tot het einde vol te maken en zette ze vervolgens bij de rest op de plank.
Twee jaar geleden kwam het maken van “art journals” op mijn pad. Over dat wat ik op mijn 16e van nature deed, waren inmiddels heel wat blogs, cursussen, boeken en facebookgroepen te vinden. Mixed media is een bestaande term voor wat ik al jaren “gewoon” deed. Het combineren van materialen om zo de mogelijkheid te hebben niet te hoeven kiezen. Gewoon alles gebruiken: verf, krijt, potlood, pen, stukjes papier, foto’s, plaatjes…
Ik geniet nog steeds van de mogelijkheid om in boekjes te werken, maar ik merk ook dat het me helaas nog steeds niet lukt om ze ook echt vol te maken. Vandaag begon ik dus ook gewoon weer vrolijk in een nieuw boekje, in plaats van verder te gaan in een oude. Het papier is net weer anders, de mogelijkheden eindeloos. Ik ben benieuwd hoeveel pagina’s er nog gevuld gaan worden en wat er op komt te staan…
Challenge
Bij ieder nieuw steentje daag ik mezelf uit met een nieuwe challenge.
Soms wil ik de verfijning verbeteren, soms het kleurgebruik verdiepen, soms een bepaalde vorm uitproberen of de figuren levendiger maken. Bij iedere steen kies ik wel iets, zodat iedere steen leuk is om te maken. Of het nu een eenvoudig paddenstoeltje is, een guitige kabouter of een complexe ijsvogel.
Door de uitdaging klein en overzichtelijk te houden, blijft het plezierig. Ook maakt het dat de kritiek die ik mezelf automatisch geef, positief blijft. Het is niet afkraken, maar uitdagen.
Vervolgens is het heel erg fijn om iemand blij te mogen maken met een steentje. Dat is geen uitdaging, maar wel een wens. Het mogen delen in iets fijns, iets moois, iets warms.
Bij onderstaand steentje was mijn uitdaging het mooi neerzetten van piepkleine vergeet-me-nietjes. Ik heb er echt het kleinste puntje van het kleinste haartje van mijn kleinste penseel voor gebruikt. Deze uitdaging is voor nu geslaagd. Op naar de volgende 🙂
Ijsvogel
Zojuist dit ijsvogeltje afgerond. Het was weer heerlijk om dit steentje te schilderen en het vogeltje langzaam tot leven te zien komen. Morgen reist hij naar Juul’s kruidenhoekje in Horst om via daar uit te vliegen naar een nieuwe eigenaar.
Proces
De afgelopen maand is er veel op me af gekomen. Opdrachten stroomden binnen, terwijl mijn beschikbare tijd ook op een heel ander vlak dringend nodig was. Mijn eerste reactie was om het schilderen op een laag pitje te zetten. Die grote opdrachten zouden niet lukken. En wilde ik eigenlijk wel grote opdrachten?
Gelukkig ben ik er toch voor gegaan en heb ik al heel wat fijne steentjes naar een nieuwe bestemming zien gaan.
Ik merk groei in mijn werk. Waar ik eerder alleen kon dromen van het schilderen van verfijnde vlinders en bloemen, komen ze langzaam binnen handbereik. Mijn kabouters en elfjes (pixies) worden levendiger, krijgen meer karakter. En daar geniet ik met volle teugen van!
En om dan ook nog de lieve, warme, dankbare berichtjes te lezen en horen van de mensen die een steentje van mij gekocht, gekregen of gevonden hebben… dat maakt me sprakeloos. Heel, heel erg bedankt!
Verf
Groot fan ben ik van de verf van Golden. Het liefst zou ik het hele assortiment aanschaffen, maar dit is in meerdere opzichten niet handig. Wel groeide het afgelopen jaar gestaag mijn aantal tubes Heavy Body acrylics en zat ik afgelopen weekend naar nieuwe kleuren te kijken. De kwaliteit van de verf is echt geweldig. Het is gewoon een genot om met de verf te werken.
Ik liep er echter tegenaan dat de kleinste tubes voor mij eigenlijk nog steeds erg groot zijn en dat ik daardoor veel geld betaal voor verf die ik misschien nooit kan gebruiken.
Daarom ben ik gaan kijken naar een andere topverf die wel in kleinere tubes verkocht wordt. Zo kwam ik uit bij Schmincke Primacryl.
Schmincke is een merk dat ik al tientallen jaren ken van de uitstekende softpastels en aquarelverf, maar de acrylverf kende ik nog niet. Ik vond het dus best even spannend.
Wat ben ik blij dat ik de gok heb gewaagd. De verf is uitstekend, de kleuren prachtig en de tubes hebben een fijn formaat, waardoor de factuur nog enigszins te overzien is. Ik heb echt heel veel zin om aan de slag te gaan met deze fijne verf en mijn stenen met nog meer aandacht en toewijding te beschilderen.
Uiteraard blijf ik ook nog gewoon mijn andere acrylverf gebruiken, want ook die is me gewoon dierbaar.
Sprookjesstenen
Het moment dat de sprookjesstenen me gaan verlaten, komt al wat dichterbij. Reden genoeg om ze nog even op de foto te zetten. Wat heb ik veel van deze stenen en van deze opdracht geleerd. Het aangaan van een uitdaging, ervaren dat ik het “gewoon” kan en evengoed mezelf ook de rust en ruimte gunnen om het goed te doen.
Wonderlijk is ook om te voelen hoe er met het afronden van de setjes weer ruimte ontstaat voor andere stenen. Gisteravond en vanmorgen heb ik kunnen werken, terwijl de kinderen aan het spelen waren en zo hebben een roodborstje en een roodkapje zich laten vangen en een glimlach op mijn gezicht getoverd. Zij blijven bij me tot ik een set van tien krachtstenen compleet heb. Dan gaan ze op reis naar Horst om via daar hun weg de wereld in te vinden.
Moeder Geit
Vandaag eindelijk de laatste hand gelegd aan de laatste steen voor de sprookjesset-in-opdracht. Moeder Geit liet zich niet zomaar vastleggen en daarin lijkt ze wel wat op mij.
Maar net zoals ik er vorige week aan moest geloven, was zij deze week aan de beurt. Ze kan nu boodschappen gaan doen, terwijl ik alvast verder ga met de stenen voor juulskruidenhoekje.nl
Daarna mag ik ook nog een set maken voor een webwinkel en nog een set voor een kinderdagverblijf. Voor de kinderen is de vakantie begonnen, maar ik mag lekker aan het werk!
