De afgelopen weken ben ik veel buiten geweest. Wandelingen door het bos en druk in de (moes)tuin. Ook in mijn hoofd was ik veel bezig met de tuin. Welke planten, welke bloemen, wat wanneer zaaien en uitplanten. Ik vond het heerlijk en ook nu loop ik graag iedere dag een aantal keer de tuin in om te genieten van alles wat daar groeit. Het helpt me enorm tegen de stress waar ik nog regelmatig mee kamp.
Tegelijkertijd groeide ook het verlangen om weer wat meer te schilderen en daar heeft de kou en regen bij geholpen. Langzaam ging ik weer wat vaker naar mijn atelier en kreeg de tuin alle rust en ruimte om te groeien en bloeien. Want het onkruid hoeft niet ieder uur uitgetrokken, schoffelen kan averechts gaan werken en de sla en radijs kunnen nu eenmaal niet meteen na het zaaien geoogst worden. Dat heeft zijn tijd nodig.
Tijd om een stukje verbinding te maken tussen buiten en binnen.
En zo komen er langzaam weer kabouters tevoorschijn op mijn steentjes. En ook vlinders, elfjes en vogeltjes.
Ik geniet er enorm van en ben zo blij dat het me weer lukt om de afbeeldingen tot leven te wekken.
Fijn dat jij er bent en dat ik dit met jou mag delen!
Challenge
Bij ieder nieuw steentje daag ik mezelf uit met een nieuwe challenge.
Soms wil ik de verfijning verbeteren, soms het kleurgebruik verdiepen, soms een bepaalde vorm uitproberen of de figuren levendiger maken. Bij iedere steen kies ik wel iets, zodat iedere steen leuk is om te maken. Of het nu een eenvoudig paddenstoeltje is, een guitige kabouter of een complexe ijsvogel.
Door de uitdaging klein en overzichtelijk te houden, blijft het plezierig. Ook maakt het dat de kritiek die ik mezelf automatisch geef, positief blijft. Het is niet afkraken, maar uitdagen.
Vervolgens is het heel erg fijn om iemand blij te mogen maken met een steentje. Dat is geen uitdaging, maar wel een wens. Het mogen delen in iets fijns, iets moois, iets warms.
Bij onderstaand steentje was mijn uitdaging het mooi neerzetten van piepkleine vergeet-me-nietjes. Ik heb er echt het kleinste puntje van het kleinste haartje van mijn kleinste penseel voor gebruikt. Deze uitdaging is voor nu geslaagd. Op naar de volgende 🙂
Ijsvogel
Zojuist dit ijsvogeltje afgerond. Het was weer heerlijk om dit steentje te schilderen en het vogeltje langzaam tot leven te zien komen. Morgen reist hij naar Juul’s kruidenhoekje in Horst om via daar uit te vliegen naar een nieuwe eigenaar.
Proces
De afgelopen maand is er veel op me af gekomen. Opdrachten stroomden binnen, terwijl mijn beschikbare tijd ook op een heel ander vlak dringend nodig was. Mijn eerste reactie was om het schilderen op een laag pitje te zetten. Die grote opdrachten zouden niet lukken. En wilde ik eigenlijk wel grote opdrachten?
Gelukkig ben ik er toch voor gegaan en heb ik al heel wat fijne steentjes naar een nieuwe bestemming zien gaan.
Ik merk groei in mijn werk. Waar ik eerder alleen kon dromen van het schilderen van verfijnde vlinders en bloemen, komen ze langzaam binnen handbereik. Mijn kabouters en elfjes (pixies) worden levendiger, krijgen meer karakter. En daar geniet ik met volle teugen van!
En om dan ook nog de lieve, warme, dankbare berichtjes te lezen en horen van de mensen die een steentje van mij gekocht, gekregen of gevonden hebben… dat maakt me sprakeloos. Heel, heel erg bedankt!